Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018

Πού είναι ο Άρης: Παιχνίδι με τις "φωνούλες"

Όταν αναλαμβάνεις να διδάξεις σε πρωτάκια, το παιχνίδι είναι ένα από τα μαγικά μυστικά της επιτυχίας. Και επειδή θεωρώ πολύ "στεγνή" , "άχρωμη", αλλά και μη λειτουργική την απευθείας εισαγωγή στην πρώτη ενότητα ("Πού είναι ο Άρης;") της Γλώσσας, αφιερώνω αρκετό χρονικό διάστημα προετοιμασίας πριν ανοίξουμε με τον καθιερωμένο τρόπο το βιβλίο. Σ' αυτό το διάστημα ένα από τα κύρια μελήματά μου είναι η διδασκαλία των φωνημάτων /α/, /ο/, /ι/, /ε/ με παιγνιώδη τρόπο. Το παιχνίδι "Μια ζαριά και μια "φωνούλα" ακολούθησε μια σειρά διδακτικών πρακτικών αναγνώρισης των συγκεκριμένων φωνηέντων, τόσο ως φωνήματα όσο και ως γράμματα. Ας μπούμε, όμως στο "ψητό"!

Τι θα χρειαστώ;
Χρειαζόμαστε το ταμπλό του παιχνιδιού, ένα ζάρι με κενές πλευρές και πιόνια. Για πιόνια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε υλικό (κυβάκια, ξύστρες, σβήστρες, κ.τ.λ.). Το ζάρι θα πρέπει να είναι διαμορφωμένο έτσι ώστε να είναι γραμμένο σε κάθε πλευρά του από ένα φωνήεν (α, ι, ε, ο). Στις 2 πλευρές που εκκρεμούν γράφουμε τους αριθμούς 1 και 2. 

Οδηγίες παιχνιδιού

Τα πούλια βρίσκονται στην "Αρχή". Κάθε παίχτης ρίχνει το ζάρι και ανάλογα με το φώνημα που θα τύχει μετακινεί το πούλι του στην πιο κοντινή εικόνα που βρίσκεται στην πορεία του και ξεκινά από αυτήν τη φωνούλα.Αν τύχει 1 ή 2, μετακινείται αντίστοιχα τόσα τετράγωνα. Όποιος παίκτης φτάσει πρώτος στο "Τέλος" είναι νικητής!
Το παιχνίδι ουσιαστικά ελέγχει το κατά πόσο το παιδί αναγνωρίζει τα συγκεκριμένα φωνήεντα ως αρχικά γράμματα οπτικοποιημένων λέξεων.

Πώς μπορώ να το χρησιμοποιήσω;
Μπορούμε να χωρίσουμε την τάξη σε μικρές ομάδες (2-5 παιδιών), να εκτυπώσουμε το ταμπλό του παιχνιδιού και να το μεγεθύνουμε κολλώντας το στον πίνακα, ή ακόμη καλύτερα να το προβάλλουμε εκεί μέσω βιντεοπροβολέα. Η κάθε ομάδα λειτουργεί ως ένας παίκτης, ρίχνοντας ένας κάθε φορά το ζάρι και κάνοντας κατόπιν συζήτησης μια συλλογική κίνηση του πιονιού. 
Εγώ εφάρμοσα άλλη πρακτική, την οποία σας προτείνω ανεπιφύλακτα. Εκτύπωσα το ταμπλό τόσες φορές όσες και οι ομάδες των μαθητών μου. Πλαστικοποίησα τα ταμπλό, ώστε να τα χρησιμοποιήσω σε επόμενες χρονιές. Η κάθε ομάδα λειτουργούσε ανεξάρτητα από την άλλη. Τα παιδιά έπαιζαν με την ψυχή τους, ενώ το άγρυπνο μάτι της δασκάλας τα ακολουθούσε, αφού κυκλοφορούσα ανάμεσα στις ομάδες ελέγχοντας διακριτικά τα παιδιά που είχαν κάποιες αδυναμίες.
Φυσικά για εσάς τις μαμάδες και τους μπαμπάδες είναι ένας ευχάριστος τρόπος απασχόλησης και μάθησης στο σπίτι!

Αν θέλετε κι εσείς να παίξετε, όπως κι εμείς, κάντε κλικ στην εικόνα που ακολουθεί και κατεβάστε το αρχείο με το ταμπλό του παιχνιδιού και τις οδηγίες του!