Και το Λεξιλόγιο θέλει τον μάστορά του!

Η σημερινή ανάρτηση έρχεται να συμπληρώσει κάποιες άλλες που κατά καιρούς κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και αφορούν την προσπάθεια εμπλουτισμού του λεξιλογίου των παιδιών. Με αφορμή την ιδέα, που πρωτοδιάβασα σε ξένους ιστοτόπους και πρόσφατα σε ελληνικά blogs, περί της περίφημης "λέξης της εβδομάδας", θέλησα να την επεκτείνω και να την συστηματοποιήσω, ακολουθώντας κάποια από τα βήματα που αναφέρονται εδώ.   

Έτσι, θεώρησα χρήσιμο να υπάρχει σαν χρήσιμο εργαλείο στη σχολική τσάντα του κάθε παιδιού ένα ντοσιέ, διαμορφωμένο με τέτοιον τρόπο, ώστε να υποδέχεται την κάθε νέα λέξη που μαθαίνουμε. Η λέξη αυτή, πιστεύω ότι δεν θα πρέπει να εμφανίζεται τυχαία στην αρχή της κάθε εβδομάδας. Αντίθετα, εφαλτήριο για την εισαγωγή της κάθε λέξης στο λεξικό του παιδιού θα πρέπει να είναι το κείμενο, είτε αυτό προέρχεται από το βιβλίο της Γλώσσας, είτε από κάποιο άλλο σχολικό βιβλίο, είτε από οποιαδήποτε άλλη πηγή (περιοδικό, κόμικ, ανθολόγιο, λογοτεχνικό βιβλίο) που εισάγεται με κάποιον τρόπο στην τάξη. Το κείμενο είναι το σημείο συνάντησης του παιδιού με τη λέξη. 

Ο χρόνος αυτής της συνάντησης δεν είναι προκαθορισμένος, ούτε προμελετημένος. Και φυσικά, για μένα τουλάχιστον, δεν θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά στην αρχή της εβδομάδας. Το θέμα είναι να δημιουργηθεί, ως τελικό προϊόν, ένα λεξικό με λέξεις που έχουν ακουστεί, διαβαστεί, ειπωθεί στην τάξη. Το κάθε κείμενο μπορεί να γίνει η αφορμή για να γραφτούν στο λεξικό περισσότερες από μία λέξεις. "Ξεψαχνίζοντας" τη λέξη και βρίσκοντας, εκτός από τον ορισμό της, τα αντίθετα και τα συνώνυμά της, φτιάχνοντας επίσης πρόταση με αυτήν, ανακαλύπτουμε την ταυτότητά της και έτσι έχουμε περισσότερες πιθανότητες απομνημόνευσής της από το παιδί.

Από εκεί κι ύστερα εξυπακούεται ότι βάζουμε στόχο να χρησιμοποιούμε τις δεδομένες λέξεις όσο γίνεται περισσότερο. Ακόμη, όταν θα συμπληρωθεί ένας προσυμφωνημένος αριθμός λέξεων, μπορούμε να διοργανώσουμε σχετικό παιχνίδι επανάληψης. Αυτή η διαδικασία θα επαναλαμβάνεται μέχρι το τέλος της χρονιάς. Ελπίζουμε για τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα, αν και η καλλιέργεια του λεξιλογίου είναι υπόθεση που εξαρτάται σε μεγάλο ποσοστό από το ευρύτερο επικοινωνιακό περιβάλλον του κάθε παιδιού.

Μείνετε συντονισμένη γιατί αναμένεται ανάρτηση με παιχνίδι λεξιλογίου!

Το αρχείο με το λεξικό θα το βρείτε εδώ.

Γνωρίζω καλύτερα τα κέρματα του ευρώ

Στην προσπάθειά μου να φτιάξω κάτι που να μοιάζει με ηλεκτρονικό κουμπαρά που θα δείχνει το συνολικό κάθε φορά περιεχόμενο σε ευρώ, κατέφυγα στην παρακάτω λύση.

Αρχικά, ετοίμασα ένα "φύλλο εργασίας" με την εικόνα του κουμπαρά και ένα κενό με το ζητούμενο άθροισμα των ευρώ που θα "μπαίνουν" σ' αυτόν. Στη συνέχεια, έφτιαξα ζάρια με αποτυπωμένα τα κέρματα του ευρώ. Τα ζάρια τα έντυσα με ταινία για να είναι πιο ανθεκτικά στο χρόνο και τα εκτύπωσα σε λευκό χαρτόνι Α4.

Πιο συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά το "φύλλο εργασίας", κόλλησα πάνω στο κενό των ευρώ μία ταινία διαφανή, έτσι ώστε το παιδί να μπορεί να σημειώνει με μαρκαδόρο κάθε φορά το ποσό και να το σβήνει.

Έπειτα, κόψαμε τα νομίσματα του ευρώ που βρίσκονται στις τελικές σελίδες του σχολικού βιβλίου.

Τέλος, έφτιαξα τόσα ζάρια όσα και οι ομάδες των παιδιών.


Κάθε παιδί είχε τον "κουμπαρά" του. Έριχνε τη ζαριά του και πρόσθετε τα αντίστοιχα κέρματα πάνω στο γουρουνάκι. Μετά συμπλήρωνε το ποσό στο κενό, το οποίο σε κάθε ζαριά άλλαζε αυξητικά. Στο τέλος προσυμφωνημένου αριθμού γύρων έβγαινε ο νικητής. Αυτός, δηλαδή, με το μεγαλύτερο ποσό.


Όποιος ήθελε χρωμάτιζε τον κουμπαρά του!

Το αρχείο με τον "κουμπαρά" και το ζάρι θα το βρείτε εδώ.

Ευρω - Βιβλιαράκι

Αν έχετε φτάσει στην ενότητα των Μαθηματικών της Β' Δημοτικού που αφορά στην πρώτη γνωριμία των παιδιών με τα κέρματα του Ευρώ, τότε σας έχω χρήσιμο εργαλείο.

Πρόκειται για το λεγόμενο "Ευρω-Βιβλιαράκι". Οδηγίες κατασκευής του θα βρείτε εδώ. Το αρχείο θα το βρείτε εδώ.

Πώς λέμε ΟΧΙ; - Ο Ψεύτης Βοσκός

Η 7η ενότητα της Γλώσσας της Β' Δημοτικού δίνει την αφορμή για μια δραστηριότητα διαδραστικού τετραδίου. Στην προσπάθεια να γίνουν διακριτά τα μέρη της ιστορίας (Τίτλος - Αρχή - Μέση - Τέλος) μοιράζουμε στα παιδιά πλαίσια αντίστοιχα για το κάθε μέρος. Το κάθε τμήμα του παραμυθιού αναφέρεται ονομαστικά στο κάθε πλαίσιο, το οποίο είναι χωρισμένο σε δύο μέρη. Το ένα προορίζεται για να γράψει ο μαθητής με λίγα λόγια τι γίνεται στο κάθε κομμάτι της ιστορίας και το δεύτερο για να ζωγραφίσει την αντίστοιχη σκηνή.

 

Το αποτέλεσμα είναι η ιστορία του Ψεύτη Βοσκού σε ένα αυτοσχέδιο βιβλιαράκι κολλημένο στο τετράδιο των μαθητών. Το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να κόψετε το κάθε πλαίσιο και αρχικά, να κολλήσετε στο τετράδιο όλη την επιφάνεια του πλαισίου που αντιστοιχεί στο "Τέλος". Έπειτα,  και στο πάνω μέρος αυτού να κολλήσετε το επόμενο πλαίσιο, πράγμα το οποίο επαναλαμβάνεται και για τα υπόλοιπα πλαίσια. Ιδού το αποτέλεσμα:

Το αρχείο το βρίσκετε εδώ.